FELIX

I.

FELIX

Ep. Urgellensis, Elipando iunctus, sub finem 8. sec. incrustavit errores Nestorii, Iesum Christum non nisi per adoptionem DEI Filium esse asserens: Gallis et Germanis seducendis intentus, dum alter Astures, et Gallaecos pervagaretur. Condemnatus Conc. Francofurtano, A. C. 794. Sigebert. A. C. 793. Fevardent. app. ad Cast. Vide Christ. haer. 3. Ionas, Ep. Aurel. in opere c. Claudium Taur. etc.

II.

FELIX

Iudaeae, Samariae quoqueve, Galilaeae, et reg. trans Iordanem dictae, praefectus, Claudii Caesaris libertus, Pallantis frater, uxorem duxit Drusillam, antonii Trimviri neptem, quâ mortuâ duxit filiam Regis Agrippae, quae et ipsa Drusilla vocabatur, cuius mentionem facit B. Lucas Act. 24. v. 22. et 27. Deniqueve aliam quandam Heroinam duxit, ut indicat Suet. Tib. claud. c. 28. Trium Reginarum maritum illum appellans. Ioseph. Antiqq. 1. 20. c. 14. Tacito Ann. l. 12. c. 54. vocatur M. Antonius Felix. De huius avar itia, et factione cum Ventidio, quâ, gliscente parnicie, arsisset bello provincia, ni Quadratus Syriae rector subvenislet, item quatenus ad alia, vide Actor c. 24. v. 25. ubi, contione Pauli de Castitate et ultimo iudicto, tertius legitur. Euseb. l. 1. c. 20. Ioseph. Antiqq. l. 20. c. 5. 6. et 9.

III.

FELIX

Praetorianis cohortibus praefectus, apud Capitolin. in Gordianis: ubi Felicio mavult Salmas. quod nomen non infrequens est in vett. monumentorum Inscriptiombus.

IV.

FELIX

cognom Sullae. Plin. l. 7. c. 43. Unus hominum ad hoc aevi Felicis sibi eognomen asseruit, L. Sulla, civili nempe sanguine ac patriae oppugnatione adoptatum: et quibus felicitatis inductus argumentis? quod proscribere tot milia civium, ac trucidare potuisset. Graece Ε᾿παφροδίτος ita enim in literis, quas ad Graecos dabat, pro illo cognomine Latino, seses inscribebat Sulla, uti diximus supra in voce Epaphroditus.

V.

FELIX

cognomen Opilii Macrini, qui, quum Senatus eum Pium ac Felicem nuncupasset, Felicis nomen recepit, Pii habere noluit. Unde in eum Epigramma illatum Graeci cuiusdam Poetae videtur extare, quod Latine hac sententiâ continetur,

Histroio iam senior turpis, gravis, asper, iniquus,

Impius, et felix sic simul esse cupit.

Ut nolit pius esse, velit tamen esse bcatus;

Quod natura negat, nec recipit ratio.

Nam pius et felix poter at dici atque videri,

Cui imperium infelix est, erit ille sibi.

Apud Iul. Capitolin. in Vita Macrini, ubi et versus habes, quibus huic Epigrammati respondit.

VI.

FELIX

nomen duorum Consulum: Unius cum Tauro A. U. C. 1181. alterius cum Secundino, A. U. C. 1265.